Woensdag 22-2-2023

Vandaag een dubbele blog, omdat ik er gisteravond gewoon geen zin meer in had en ik lekker na het eten op de bank ben gaan zitten met mijn nieuwe boek: het melkmeisje van Matthias Rozemond. Een historische roman over Johannes Vermeer in 1657.

Geen televisie, geen muziek, gewoon alleen de ruisende zee op de achtergrond. Om even over tienen was ik me net gereed aan het maken om in bed nog even mijn fb en mail na te kijken op de telefoon en misschien nog wat lezen, toen ik boven een deur hoorde slaan en wat gekef. Ik heb al zuchtend mijn tanden gepoetst (ja, dat kan makkelijk als je je tanden in de handen hebt om te poetsen hoor) en ben naar bed gegaan. Me voorgenomen me niet meer hyper te maken omdat ik weet dat er naar een oplossing wordt gewerkt. Om bij elven knalde Benidorm op zijn voegen want er was een luid vuurwerk. Ik kon het vanaf mijn balkonnetje helaas niet zien, wel horen. Het vuurwerk was ter ere van de afsluiting van het carnaval. Dat heet hier de begrafenis van Sardine. Vraag me niet de reden of hoe of wat. Wilt u meer weten hierover dan zeg ik …………. ff goegeluh !

Ik had -zoals u waarschijnlijk heeft gelezen- een lange fijne dag gehad. Dat voelde ik gisteren wel, dus heb het lekker rustig gehouden. ’s Morgens wel even op het spreekuur van Primavera geweest en William is aan de slag om een oplossing te vinden zoals ik al zei. Hij schrok wel toen ik zei dat ik zaterdag op het punt heb gestaan om een ticket huiswaarts te boeken. Maar hoppa, genoeg is genoeg hierover.

Vannacht héél veel wakker geweest omdat ik de koude pies had schijnbaar. Er waren ook veel Engelsen op de been, maar die hoor ik en slaap weer verder. Toch was het snel inslapen er even niet omdat mijn hoofd vol met verhuisdozen zat. Figuurlijk dan natuurlijk.

Uiteindelijk met tussenpozen geslapen tot bij achten. Ontbeten, gedoucht en aangekleed en om 10 uur de deur uit. Op naar de markt. Met bus 1, richting station. Bij de halte stond een echtpaar die probeerde uit te zoeken welke bus en waar zij moesten instappen voor de zigeunermarkt. Omdat ik het wist en daar toch ook heen ging, heb ik ze t verteld. De vrouw ging gelijk naast me zitten en we raakten aan de praat. Zij vertelde me dat zij hier ook waren vorig jaar en haar zus en zwager ook. Die zaten aan de andere kant van Benidorm in het hotel. Op een gegeven moment hadden zij ‘ergens’ in het midden afgesproken. Totdat de telefoon ging en zij te horen kreeg dat het niet goed ging met haar zus en toen zij bijna op de afgesproken plek waren, kreeg zij weer een telefoontje dat haar zus was overleden. Zij had hartstilstand gehad. Bij aankomst op de plek wemelde het van politie en kwam net de ambulance.  Het kippenvel stond mij meter hoog op mijn arm. Waar (her)ken ik dit van?

Eind van de week komt haar zwager ook en gaan zij hier was as aan het strand en in zee strooien. Ook hier komen beelden boven drijven bij mij. Heftig ritje dus.

Bij aankomst van de halte heb ik het echtpaar gewezen waar zij heen moesten (niet zo moeilijk hier, want het is berendruk met lokale bevolking met boodschappenkarren) veel sterkte gewenst en ben mijn eigen gang gegaan. Natuurlijk start je de markt met een zak churro’s, dat hoort hier bij als een zak patat op de markt in Nederland. Er staat bij de kraampjes hier dan ook een dikke rij hoor.

Aan een van de plastic tuinsetjes bij de kraam zat een vrouw churro’s te eten. Op zich totaal niets bijzonders. Komen er 2 oudere dametjes die vragen of de stoel naast haar vrij was. Van mijn tafel hadden ze ook al een stoeltje gepakt. De vrouw keek heel lelijk en gromde nee. En ging door met eten en zette snel haar linnentasje -met een Nederlandse reclame- op die stoel. Kan natuurlijk dat haar man of zo nog iets aan het halen is, maar toen haar man (mag ik aannemen) aan kwam stond de vrouw op, pakte haar tasje en liep weg. Wat een trol zeg pfffff.

Er liep ook een man -er liepen héél veel mannen trouwens op die markt- met naar ik denk, zijn moeder die vooruit schuifelde met een rollator. De man had haar een arm gegeven. Ik hoorde hem enigszins kribbig zeggen: nee dat zijn churro’s, die lust jij niet. Ik moest gelijk aan Wim de Bie denken met zijn moeder bij Koot en de Bie.

Nog een telefoonhoesje gekocht als reserve, een witte blouse en een nieuw cameratasje. Helaas was het oude tasje aan het kapot gaan en dus heb ik een kapitaal voor een nieuw tasje uitgegeven. Wel 5 hele euries.

Op de groente/fruit markt heb ik 3 stuks drakenfruit gekocht, zoete -ik mag wel zeggen héél zoete- aardbeien. Toen terug gewandeld naar de bus waarbij ik me bedacht om door te rijden naar het grote winkelcentrum. Daar had ik -dacht ik- vorige week een tube hand/lichaams- en gezicht crème gekocht. Heerlijk spul. Daar wil er nog een paar van hebben. Ik kon ze niet vinden, dus na diep nadenken bedacht ik mij dat ik ze bij mijn Chinese winkeltje had gekocht hahaha. Slimpie !

In het winkelcentrum nog een heerlijke bak koffie genomen en na wat rond te hebben gelopen weer op de bus gestapt. Even bij de apotheker naar binnen gestapt voor lipbalsem, want een pracht van een blaar verpietert mijn prachtige gezicht.

Om half drie stapte ik mijn appartement weer in, heb ik even uurtje siësta gehouden in mijn makkelijke stoel en ben gaan koken. Had nog 2 kleine karbonades uit de diepvries gehaald en met wat gebakken ui, courgette, champignons en blokjes bacon een heerlijke maaltijd in elkaar geflanst. Nieuws gekeken, nu boulevard op en werken naar het einde van deze blog.

Ik zeg ………… fijne voortzetting met waar u mee bezig bent.

Adios amigos, hasta manana.