Vrijdag 3 maart 2023

Na een onstuimige nacht, -nee ik ben niet op sjouw geweest- waar ik vreselijk heb liggen dromen en huilend wakker werd rond 3 uur, nog anderhalf uur wakker gelegen met naar gevoel en vanmorgen om half negen opgestaan. Een droom die ik niet zo snel kon verklaren, maar waarin ik veel te vroeg weer thuis was terwijl mijn vakantie nog niet voorbij was, met een boodschappentas met rommel bij me waarin zelfs al mijn medicijnen los in gestort waren.  Iris was naar de kapper geweest en had een heel vreemd kapsel (soort bobline, maar dan vanachter in een soort boog opgeschoren). Ik werd vreselijk uitgelachen om iets door de meiden van Winny en er kwamen een aantal mensen voorbij die er niet meer zijn. Mijn vader, ome Rob, Jill en Rinus onder andere. Het was geen leuke droom.

Maar nadat ik mijn bed uit gegaan was, koffie gezet, gaan douchen (gelijk douche schoon gemaakt) en 1 geroosterd boterhammetje gegeten. Ik had totaal geen trek, maar moet wat eten om medicijnen te kunnen innemen. Ook de koffie smaakte me vanmorgen niet dus het maar gelaten voor wat het was. Ik besloot vandaag naar de flamingo’s in Calpe te gaan.

Tien uur de deur uit, de bus naar de trein genomen en om 11.07 uur vertrok de trein richting Calpe. Stipt op tijd. Ja, daar kun je hier niets van zeggen hoor, dat rijdt op tijd.

Omdat ik vrij vroeg al bij de trein was -dan heb je over het algemeen een plaatsje waar jij wilt- #ervaring kon ik bij het raam zitten. Schuin voor mij zat een oude man die nogal van Jetje ging met het ophalen van zijn neus en iets wat tussen hoesten en rochelen klonk. Nou, weet je wat? Tasje gepakt en een groot aantal banken verder in het volgende treinstel genomen. Bah, bah, bah. Ik wilde het eerst nog opnemen voor de liefhebbers, maar was bang dat er dan geen plekje meer was bij het raam. (nee hoor, grapje)

Vlak voor de trein moest gaan vertrekken kwamen er nog hordes mensen binnen, waarvan dus een groot aantal moesten blijven staan. 1 bus eerder en die kans is aanzienlijk kleiner, want als de bus ietsjes later bij de halte is dan er is aangegeven -en dat gebeurt nogal eens- haal je het nog maar net of niet. De trein rijdt maar 1 x per uur, dus even wachten op de volgende is er dan niet bij. Maar met een volle tsjoek dus op weg. Het leek wel een kippenhok zeg. Onder weg zitten genieten van het uitzicht. Steeds meer amandelbomen staan in bloei. Wat een schoonheid.

Op het station van Calpe staat een trein voor, omdat het naar het centrum zeker 20 minuten lopen is en het daar héél steil is. En dus dient het gemak de mens. Aan de chauffeur nog even gevraagd voor het zoutmeer en hij knikte, dus begreep me. Dacht ik. Na geruime tijd in de bus, waar ik wel dingen herkende van vorig jaar, dacht ik dat hij mij vergeten was en tussen een aantal gebouwen door zag ik het meer met de flamingo’s. Dus ik ben maar uitgestapt. Tsja, als je middlename ongeduld en eigenwijs is, moet je een stuk lopen. Maar ach, het was heerlijk weer en ik heb de hele dag voor mezelf, dus what the hack. Aangekomen bij het meer was het weer volop genieten. Althans ……. nadat ik hondsbrutaal een klein VVV kantoortje was binnen gelopen met de vraag of ik alsjeblieft, alsjeblieft naar de toilet mocht. Ik hield het niet meer. Het koffiezaakje aan het meer waar Winny en ik vorig jaar lekker koffie met gebak hebben genuttigd leek mij té ver weg om droog over te komen en ik was bang dat het gesloten was. Bij de VVV keken de dames elkaar wat vreemd aan en kreeg het idee dat hier ook het Engels niet in hun cv stond. Maar ik mocht en heb hen heel veel bedankt. Volgens mij moet ik toch de Tena ladies voortaan ook inpakken hahaha.

Vorig jaar hebben Winny en ik een wandeling om het meer heen gedaan. Een prachtige wandeling en als je af en toe even uitrust is het nog te doen ook. Maar helemaal alleen zag ik dat niet zitten. Het is toch een stukje middle of nowhere voor mijn gevoel.

Na een tijdje genieten tijdens het lopen en af en toe zitten, ben ik verder gelopen. Wat bleek? Het zaakje waar ik het net over had, was wél open. Dus ben ik binnen wat lekkers uit gaan zoeken en heb om een cappuccino gevraagd. De dame aan het koffie apparaat bleek niet blij met mijn verzoek (later begreep ik waarom) en heb ik mijn bestelling omgezet in koffie met melk. Ik ben aan tafeltje gaan zitten buiten om de koffie met gebak te nuttigen. Maar ik had nog geen slok genomen en geen hap gegeten, toen ik de rekening al gepresenteerd kreeg. Ik zal verbaasd hebben gekeken want de serveerster legde gelijk uit dat ze over 5 minuten gingen sluiten. Maar ik mocht op mijn gemak de koffie met gebak op eten en drinken hoor, maar zij gingen vast opruimen. Dus ziet u het al voor u? Ik alleen op een leeg terras? Alleen mijn tafeltje en stoel stonden er nog, de rest was naar binnen gehaald. Nu begrijp ik dus ook de dame van de koffie machine. Die was waarschijnlijk al schoon gemaakt. Ach lieve meiden, had het gezegd, dan had ik ergens anders toch koffie gaan drinken.

Via de boulevard -wat een pokkeneind- ben ik naar het centrum gelopen. Af en toe even gaan zitten en genieten van het weer en het uitzicht. Een stenen piertje opgelopen waar vlakbij een rots te zien was met aalscholvers die zaten te zonnen. Wat een zalige dag.

Aan het eind van de boulevard was de bushalte van de bus naar het station wist ik. Maar aan welke kant moest ik ook alweer instappen? Nou dat was simpel ! De bus kwam er toevallig aan en op het bord voorop de bus stond estación. Dus appeltje eitje voor oma. Ik stapte in, kocht een kaartje en vroeg voor de zekerheid om hij naar het station ging. Si, si, en hij wees naar achteren dat ik moest gaan zitten en maakt tegelijk het gebaar van rondrijden of iets. Oké, ik heb de tijd en zie wel weer waar ik terecht kom haha. Als ik maar voor het donker thuis ben graag. Dus ik neem plaats en kijk rond. Oh, dat komt me bekend voor hier, hier ben ik vanmorgen toch ook geweest op zoek naar de zoutmeren? En ja hoor, we maakten weer een gezellig rondje Calpe. Ik kwam zelf langs het zoutmeer met de flamingo’s. Daar kon je ook uit en instappen hihi. Had vanmorgen dus gewoon langer moeten blijven zitten. Een rotonde of 5. Na ongeveer een half uur rijden kwam ik langs de halte waar ik een half uur eerder was opgestapt, maar dan aan de overkant hahahaha. En dat allemaal voor die 1.60 euro. Voor een sightseeing betaal je veel meer, wees eerlijk.

Op het station in Calpe ga je achter elkaar staan, want het perron is hartstikke smal. Ik denk niet breder dan anderhalve meter. Doodeng vond ik het.

Om 4 uur was ik weer in Benidorm, heb hamburgerbroodjes gehaald. Gisteravond had ik 2 hamburgers uit de diepvries gehaald. Dus vanavond heerlijk broodje hamburger gemaakt met lekker verse sla, tomaat, ui en olijven. Gezond dus hihi.

En dan is er weer een dag voorbij. Ik kan me bijna niet voorstellen dat ik vanavond om een uur of 8 alweer 4 weken hier ben. Ik zit op de helft. Pfffff wat gaat dat snel en ondanks de slechte start heb ik mijn draai gevonden en geniet.

Voor het weekend heb ik nog geen plannen gemaakt, ik zie het allemaal wel.

Ik wens iedereen een heel fijn weekend toe. De foto’s van vandaag volgen.

Liefs,

Joyce

Vandaag had Rinus 69 jaar moeten worden, maar het mocht niet zo zijn. Hij was vandaag toch dichtbij de hele dag.