Zaterdag 4 maart én zondag 5 maart 2023

 

Eind van de dag, hangend op de bank, had ik geen puf en zin meer om een blog te plaatsen. Dus doe ik het vandaag. Is het gelijk een weekend blog, want ik blijf vandaag lekker binnen en als er niets veranderd aan dat plan, heb ik ook niet veel bijzonders te melden.

Ik ben de zaterdag begonnen met de gewone ochtend rituelen en ben daarna boodschappen gaan doen voor het weekend. Het is leuk als je hier al een tijdje bent dat je uit bent gaan vinden waar je het één en waar je het ander vandaan gaat halen. Zo kun je bij de VeraCruz

-een prima supermarkt waar veel Nederlandse spullen verkocht worden áls je daar al behoefte aan hebt- bijvoorbeeld wel boter om te bakken vinden (Zeeuws meisje; ons bin zunig) wat je dan weer niet in de Consum -hele fijne supermarkt trouwens: groot, ruim assortiment, ook betaalbaar en met bewegingsruimte wat in de VeraCruz dan weer niet het geval is, dat laatste- kan vinden. Ook kun je bij de VC geen pakket met kleine flesjes water kopen, dus als ik 10 of 12 flesjes water wil hebben, moet ik ze los storten in Carmen. Vind ik ook weer zo wat. Dus loop ik daarvoor naar de Consum. Zet gewoon Carmen aan de ketting, zodat ze niet de winkel mee in hoeft en zij niet door een ander meegenomen kan worden. Haar inhoud wel, maar dat doen ze hier niet hahaha.

Toen ik alle boodschappen had, terug naar het appartement waar een vrouw en een man op de lift stond te wachten. De man liet de vrouw met haar boodschappen op de volgende lift wachten en stapte bij mij in de lift met 1 tas. Het was een prachtige man. Hij had de glinsterogen van Per en een heel lieve zachte glimlacht. Ik zou boven gelijk even over het balkon even kijken of er een wit paard beneden stond te grazen. Hahaha.

Zodra ik op het knopje (van de lift he voor alle duidelijkheid) had gedrukt, vroeg hij of ik Engels sprak en toen ik dat beaamde vroeg hij of ik de vorige huurder van appartement 18B was. Toen ik ook dat beaamde zei hij dat hij de eigenaar van het appartement was. Ik stond dus in de lift met de enige, echte Alberto. Pffff, had ik dat geweten, dan was ik persoonlijk de onderhandelingen in gegaan hahahaha. Hij vroeg of ik het in het nieuwe appartement naar mijn zin had, wat ik volmondig kon bevestigen. Hij was er blij om zei hij. Toen ik begon over het hondje zei hij dat hij dat wist met een gezicht van; pffff maar ik kan er niets aan doen. Nou Alberto, ik ben blij als jij het ook bent en ik heb van die K….e gelukkig geen last meer. Ik ben heppiedepeppie.

Wij namen hartstochtelijk afscheid met : have a nice day en hij stapte mijn leven én de lift uit op de 10e verdieping terwijl ik eenzaam en alleen nog 9 etages moest trotseren. Maar ook dat kon ik aan.

Boven de tas uitgepakt, even op de plaats rust met een kop koffie en om 11.45 uur de deur weer uit. De bus voor 4 haltes genomen, want ik had al een aardige tippel weg tenslotte en vergeet het emotionele moment in de lift niet natuurlijk. Ook dat vergt energie haha.

In het centrum uitgestapt, een crispy chicken hamburger bij de Mac gehaald als lunch, want mijn maag vertelde dat het etenstijd was en ik niet wist wanneer ik weer iets tegen zou komen tijdens mijn wandeling. Ik heb de hamburger meegenomen naar buiten en ben op een muurtje gaan zitten eten. Kan ik gelijk gluren naar het winkelend publiek.

Er steken twee giechelende vrouwen over vanaf de overkant en die gaan nog geen meter van mijn vandaan staan roken. Dan kun je 2 dingen doen: of er iets van zeggen en vragen of ze niet een klein stukje verder kunnen gaan staan óf je schuift zelf een stukje op. Ik heb dat laatste gedaan.

Na het eten ben ik aan de wandel gegaan en heb genoten van het park. Af en toe even zitten en genieten -het was er aardig rustig, al zit je midden in de stad en is er altijd verkeer om heen- van het groen en hier en daar al wat bloemen. Daar ook de eerste vlinder dit jaar gezien: een koolwitje.

Na zo’n anderhalf uur was ik aan het eind van het park en heb via een steile trap het park gelaten. Nog een blik geworpen op de arena waar vroeger stierenvechten werden gehouden. Er worden HELAAS nog steeds gevechten gehouden, maar niet meer hier in Benidorm.

Toen ben ik verder aan de wandel gegaan. Lopen, lopen, lopen en niet weten waarheen. Oh wacht, ik herken dat straatje geloof ik. Dan kom ik toch uit bij …………… Eh, nee dus. Dus na een stief kwartiertje (stom, ik heb plattegrond nog in mijn rugtasje) dacht ik; even kijken waar ik ben. Hé, ik zie bus 2 daar in de verte. Die moet ik hebben ! En dus ben ik op de bus gestapt, wetende dat die een halte heeft bij het Parc de Elche. Dáár waar de witte duiven zitten, je een heerlijk plek hebt om mensen te kijken, de zee en strand te zien en waar je dus even kan bijkomen van het wandel avontuur hihi. Daar heb je ook de boot die naar het eiland gaat en waar je door de bodem de zee kan zien. Maar het was ondertussen alweer half drie en dus besloot ik dat toch maar een andere keer te doen. Ik heb er een tijdje mensen zitten kijken en na een tijdje weer in de benen gegaan op weg naar ‘mijn’ terrasje voor een echte kop koffie. In het appartement drink ik oplos koffie, waar helemaal niks mis is, maar zo af en toe is die echte kop koffie zooooooooo lekker. Helaas wéér geen churro’s .

Langzaam aan ben ik weer richting huis gelopen via de boulevard waar het hartstikke druk was. Hele grote groepen Engelsen bij de pubs en kroegen waar muziek is. Luid zingend en lallend zijn ze aanwezig. Heel veel vieren hier hun vrijgezellen weekend en lopen uitgedost als gekken hier rond. Het interesseert ze geen zier. Er liep er zelfs een met alleen een soort string badpak aan. Daar zou je toch niet mee willen trouwen haha.

In het appartement aangekomen gelijk de sokken, schoenen en andere klemmende elementen uitgetrokken. Lekker in de kaftan relaxen en voor vandaag -zondag- een ATV dag opgenomen.

Het is nu kwart voor tien, ontbijtje gedaan en er staat weer een wasje te draaien. Ja, ja, ik was vaak, maar het kan maar weer schoon zijn en in nog geen uurtje is het droog hier op het balkon.

Over balkon gesproken: het is heerlijk en ik ga met een verse kop koffie eens even in het zonnetje zitten.

 

Ik wens u allen een prachtige dag en veel liefde.

 

Adios.