Woensdag 8 maart 2023

Vandaag een rustige dag gehad. Ik ben de deur en de kaftan niet uit geweest. Ik denk toch dat ik de laatste paar dagen net iets teveel van mezelf heb gevergd. Ik wil maar doorgaan en bezig blijven/zijn. Maar op het moment dat ik ga, ga ik dan ook. Vaak nét iets te ver. Ik wil er alles uithalen wat er in zit. Ik moet alleen mijn eigen grenzen bewaken.

Dus ben ik vandaag lekker gaan zitten tekenen -nou meer het inkleuren- van mijn Spaanse Gaudi mandala. Even tekenen, even afwassen, even in het zonnetje zitten, weer wat tekenen en zo is de dag rond.

Vanmorgen vroeg wakker, maar nog even blijven liggen tot half acht. Koffietje, ontbijtje en daarna maar eens even de bezem door de ruimte gehaald. Hier en daar kraken de kruimeltjes van het geroosterde brood en de chips onder mijn slippers. Dus na het vegen -ik merk wel dat dit appartement groter is dan de vorige- gelijk de dweil er doorheen. Ik kan via de keuken het balkon op en via de kamer. Dus kop koffie gezet, op het randje van de aanrecht geplaatst en zo met de mop richting balkon gewerkt in de kamer. Via het balkon mijn koffie gepakt en in het zonnetje gaan zitten. Tenslotte moet de boel even drogen. En met het zonnetje in het appartement en het windje er bij zal dat niet lang duren. Ik ben kapót na dit schoonmaak avontuur. Dus ik geniet al vroeg van het heerlijke zonnetje en van de mensen die langs de waterlijn lopen.

Na de koffie mijn bed afgehaald en op het droogrek de deken en laken luchten. Ik heb we met een paar knijpers het laken vast gezet aan het hekwerk, want ik was bang dat het laken er vandoor zou gaan. Er staat hier bijna altijd wind op het hoekbalkon. En dat zou echt weer iets zijn wat mij zou gebeuren.

Even heb ik nog lopen denken om toch even naar de markt te gaan voor fruit en churro’s natuurlijk, maar na wijs beraad met mezelf toch gekozen om niet te gaan. Dus ben ik lekker gaan tekenen/kleuren. Morgen weer een dag. Een dag waarop ik toch weer de hort op ga. Ik ga naar Polop.

Om even over tienen voelde ik boven mijn tekening mijn ogen af en toe dicht vallen. Dus ben ik gewoon mijn bed nog even ingedoken. Mooi nog een uur geslapen.  Daarna nog even zitten tekenen en een lunch gemaakt. Tijdens de lunch wat programma’s terug gekeken en in het zonnetje gezeten, waarna ik voelde dat mijn lichaam nog wel even plat wilde. In het zonnetje gaan zitten soezen is wat riskant. Je bent zo verbrand met dat windje.

Dus nog weer een uur gaan slapen. Zal het nodig hebben zeg maar.

Kopje thee gemaakt toen ik wakker was, geprobeerd om Per aan de lijn te krijgen maar helaas stond zijn telefoon uit, verder zitten tekenen en daarna een hap eten gemaakt. Ik had nog sla en heb er lekker tonijn, olijven met ansjovis, granaatappelpitjes, ei en tomaat doorheen geflanst. Aardappeltje gebakken en hoppa, lekker maaltje en de deur niet voor uit geweest.

Af en toe gaan het in mijn gedachten: je moet nog boodschappen doen. De kleine flesjes water zijn bijna op, je moet nog ………… Gelukkig geef ik mezelf antwoord en zeg: ik moet niks, kan morgen ook of overmorgen. Heb het nu niet direct nodig. Ja mensen, ik praat al tegen mij zelf en geef ook antwoord. Maar het gaat goed met mij hoor, ik heb me nog niet opgegeven voor de koffie ochtend of de hobbyclub, dus ik red het allemaal nog.

Tussen al die avonturen maak ik her en der nog een fotootje van mensen beneden of langs vliegende meeuwen. Dat laatste is niet écht een succes want is best moeilijk. Maar ik blijf proberen hihi.

Het is 22.21 uur als ik deze blog ga afsluiten en ga lekker mijn mandje in. Morgen om 11.15 uur vertrekt mijn bus naar Polop en kan ik de dag gewoon rustig beginnen -als dat rustig me lukt dan-. U zult zeker weer een album met foto’s zien morgenmiddag of -avond en hopelijk een leuk avontuurlijke blog. Ik ga u groeten ………………..

Hasta manana.

Joyce