Zondag 12 maart 2023

Ook vandaag een relax dagje gehouden, zoals ik me had voorgenomen. Vanmorgen was ik al om half zeven wakker (zoals bijna elke morgen), maar had geen zin er al uit te gaan. Oké, oké, even dan want ik moest natuurlijk ………… Zelfs zonder bril ontdekte ik dat het er buiten prachtig uit zag. Links van mij kleurde de horizon zich al oranje, terwijl rechts de maan de zee verlichtte. Helaas kreeg ik het niet mooi scherp op beeld.

Ik ben nog wel even terug mijn bed in gegaan hoor en tot mijn eigen verbazing heb ik toch nog geslapen tot half negen.

Na mijn ontbijtje op mijn balkonnetje in het ochtendzonnetje (met die beelden heb ik menigeen vanmorgen op fb al jaloers gemaakt) ben ik verder gegaan aan mijn mandala. Op zondag luister ik over het algemeen naar NPO 5, zo ook vandaag. Gewoon lekker relax.

Tussendoor heb ik muntthee gemaakt -lekker als het warm is om te drinken- en morgen maar even kijken voor verse munt. Ook lekkere granaatappelpitjes (leuk woord voor galgje haha) er in gedaan en laten afkoelen. Ook maar gelijk voorbereidingen voor avondeten gedaan. Boontjes koken en aardappeltje om dat voor vanavond met paprika, ui en kipfilet op te bakken #eenpansgerecht. De boontje roken wat vreemd en smaakten nog vreemder. Ik denk dat het pannetje niet schoon was of zo, maar de boontjes kregen een enkele reis vuilnisbak.

Nog even zitten tekenen en radio geluisterd. Na de lunch waar ik eitje heb gebakken met tomaat en bacon, was het siësta tijd. Tsja, dat middagdutje he. De behoefte er aan, al is het maar een uur, is voor mij een teken dat het lichaam dat nodig heeft. Het heeft niet te maken met het feit dat ik heel veel gedaan heb. Want dat heb ik de laatste paar dagen zeker niet, maar de laatste dagen is het elke middag raak. Heeft gewoon met mijn ziekte te maken en ik ga gewoon lekker plat als ik dat voel. Doe ik thuis ook. Ik ben door oncoloog al ‘gewaarschuwd’ dat dit er bij hoort en dat ik er aan toe moet geven. En dat doe ik ook.

Heerlijk geslapen. Een uur lang. En toen ik wakker werd had ik zin om er even uit te gaan. Dus aangekleed en de vuilnisbak naar beneden gebracht en doorgelopen naar de ijswinkel. Heerlijk vers schepijs. Had ik ineens zó trek in. En dus een ijsje met rum/rozijnen en stracciatella genomen en richting strand gelopen. IJsje op zitten peuzelen in het zonnetje op een bankje aan de boulevard. Heerlijk hoor. Leuk trouwens, dat er mensen zijn die vergeten dat je ook Nederlands zou kunnen verstaan. Twee van die oude wijffies waarvan er één een opmerking maakte over het korte jurkje dat ik aan had (met mijn korte broek er onder maar die zagen ze blijkbaar niet) en het andere wijffie om haar heen moest kijken om het te kunnen zien. Ik glimlachte en knikte vriendelijk naar haar en hield mijn ijsje op als was het een glas champagne. Hahaha, LOL.

Terug naar het appartement ben ik via de waterkant gegaan. Met andere woorden …………. Ik ben de zee in geweest. Kijk het waren alleen maar mijn tenen tot aan mijn enkels, maar toch. Nadeel als je alleen bent is dat je dan niet de zee in gaat. Buiten dat ik geen badpak bij me heb, kan ik niet mijn spullen aan het strand neer leggen. Ik ga niet zonder telefoon de deur uit. Zelfs als ik het vuil naar beneden breng neem ik het mee. Dus is de zee in gaan geen optie. Is erg koud ook trouwens, maar zou best wel even willen. Na nog even in het zonnetje de voeten te hebben laten drogen aan de boulevard, weer naar boven gegaan en nog even zitten tekenen alvorens te gaan koken.

Vanavond -vroeger dan anders- zag ik 2 ibissen voorbij vliegen, dus ik heb snel de camera gepakt want ik weet dat er dan nog meer volgen. Na een kwartier voor Jan Snot op het balkon op die beesten te hebben staan wachten naar binnen gaan. Volgende keer. Ik lijk wel gek eigenlijk #koekoek.  (oh nee #ibis)

Het is nu 19 graden, de ramen zijn dicht en ik ga bankie hangen. Kijken of er nog iets op tv is, anders heb ik altijd nog Netflix of Videoland waar vast iets te zien is. Ik mis nu toch een beetje mijn tablet, want een boek lezen op de laptop is toch niet echt je van hét.

Hier is het trouwens net een voetbalstadion. Ik denk dat er veel Engels voetbal is vandaag. Hele golven gejuich en het ooooooh en  aaaaaaaaaah klinkt hier door de wijk. Wel gezellig hoor en veel gezang. Olé, olé, olé.

Ik wens iedereen vanuit Benidorm al het liefs.

Knuf,

Joyce