Maandag 6 februari 2023

Nou, nou, nou, het was me het dagje weer wel. Zo’n dagje waarvan je zegt: ja, dát kan alleen Joyce maar overkomen. Misschien overkomt het wel meer mensen, maar staan ze er niet zo bij stil dat het gewoon een leuke blog oplevert. Dus laten we gewoon in de ochtend beginnen. Om 4 uur al wakker en het zag er niet naar uit dat ik weer snel in slaap zou vallen. Mijn oordopjes gepakt, podcast opgezocht en blijven liggen. Nou wil het geval dat ik meestal in slaap val bij een luisterboek of podcast, maar niet dus. Hele podcast geluisterd en geconcludeerd dat dat het niet ging worden. Oh wacht, ik heb ook nog speciale muziek staan waar je van in slaap valt. Nou nee dus. Ander muziekje opgezet en schijnbaar werkte dat wel want om half 6 heb ik nog op de klok gekeken en daarna was het ineens 8 uur. Kijk, daar hebben we wat aan haha.

Lekker bakje koffie, omeletje gemaakt met de overgebleven groenten (het waren dus ineens geen vergeten groenten) van gister. Nieuws gekeken en gedeelte Koffietijd. Dat heb ik maar uit gezet want dat ging over kanker en laat ik daar nou even geen zin in hebben.

Vanmorgen al geplaatst op FB, dus voor sommige in de herhaling

Wat een zalige dag ! Het regent, de buurvrouw geeft haar plantjes op het balkon water (hoezo?) en dat druipt dan langs mijn ramen (vorig jaar ook die ervaring, dus dat linker raam blijft altijd dicht, anders is mijn kamer nat), het hondje keft nu maar 1 x per 5 - 10 minuten een paar keer en ergens hier in het gebouw hangt iemand schilderijen op of zo en hamert er op los. Ik denk: ik ga koffietijd kijken, maar daar gaat het over kanker. Laat ik daar nou even niet mee bezig willen zijn. No worries! I survive. Maar .............. ik klaag niet.

Nadat ik alle gevaren had getrotseerd door in het bad te klauteren om te kunnen douchen, me aangekleed en me gereed te maken om op stap te gaan. Ik had me -tsja, niks nieuws voor de meeste mensen- natuurlijk voorbereid en uitgezocht waar de volgens mij enige fotowinkel van Benidorm zat. 13 minuten lopen volgens Google maps en gezien het miezelde moest dat te doen zijn. Om even voor 11 uur ben ik de deur uit gegaan. Na ongeveer drie kwartier a een uur te hebben lopen wandelen, waarbij ik tot 3 keer toe hetzelfde plein tegen kwam, even de VVV binnen gestapt -die ik toevallig tegen kwam in een van de straatjes- een plattegrond gehaald. Waarop die aardige mijnheer de route had aangegeven. Was helemaal niet zo ver weg hoor. Nou, voor iemand die geen Jantje de Boer heet misschien, maar voor mij toch nog een fikse stiefel. Drama is hier de naambordjes van de straatje. Maar …………. ik heb in een straatje, wat ik eerder een steeg zou noemen, ‘mijn’ fotozaak gevonden. Op de foto op het internet leek het een grote zaak, maar dat zal wel een foto zijn die is gemaakt met een groothoek lens. Ik kreeg niet het idee dat ik hier zou slagen voor een nieuwe camera. Ik liet mijn camera zien en hij gaf al aan dat dat niet zomaar gemaakt kon worden. Advies: ga naar Alicante en kijk wat ze voor je kunnen doen. Maar de camera zou ik in vast een dag of 10 kwijt zijn áls ik haar al kon laten maken.

Nou sorry hoor, geen optie. Na enig heen en weer gepraat en gezoek op internet naar prijzen voor een nieuwe camera (hij verkocht gewoon camera’s), kon hij wel een deal met mij maken. De Media Markt was geen optie, want daar koste een nieuwe wel 845 euro. Nou, dat geloof ik niet echt, maar hij liet het me snel zien. Ja hoor. Het voelde al niet helemaal goed toen hij mij een nieuwe Panasonic Lumix (die ik nu ook heb) liet zien en hij ging rekenen wat deze moest kosten. Hij had laten zien dat de prijs hoog was bij de Media Markt, maar hij kon het leveren voor 500 euro. Maar dan wel cash, anders was het duurder. Hmmmmm?

De camera even bekeken en het was een heel ander model en zeker niet beter. 20 i.p.v. 30 x zoom en een flitser die je moest uitklappen. Nou lieve mijnheer, laat maar hoor.

Hij had al als tip gegeven dat ik met plakband het klepje ook voorlopig kon vast zetten. Moest ik even grijze tape halen (hij wist niet hoe die tape heette in het Engels, maar ik begreep dat hij duct tape bedoelde), dan ging het allemaal prima. Dat was steviger dan een gewoon plakbandje. Nou lieverd, dan doe ik dat maar even. Ik wil niet voor veel geld minder materiaal krijgen. Later heb ik gekeken op het internet en kost mijn eigen camera nu 369 euro bij bol.com.  Mijn gevoel klopte dus wel. Van de week of volgende week toch maar eens even een bezoekje afleggen aan het grote winkelcentrum. Of ………… ik wacht gewoon tot ik weer thuis ben. Zolang het lukt allemaal met een plakbandje, dan moet dat maar. Voelt wel beetje onprofessioneel en armoedig.  Gelukkig is dat maar een gevoel en ben ik gewoon goed en rijk hahahahahaha.

Na dit bezoekje -het was ondertussen al half 2- even gaan zitten in een zaak voor een lekkere kop koffie met een schaaltje churro’s. De eerste churro’s deze vakantie. Maar hoe groot was mijn teleurstelling! Geen churro’s ! Die hebben ze pas na 5 uur. Nou ja, schiet mij maar in een schaaltje zonder churro’s hoor. Kan je echt niet maken ! Nou oké, dan maar niet.

Tijdens de koffie aantekeningen zitten maken voor deze blog en de route uitgestippeld naar café de Kroon waar we een informatiemiddag zouden hebben. Nou ik had de route gevonden hoor: 8 minuten lopen maar. Nou makkie. Onderweg in een ToDo plakband gehaald en met mijn plattegrond in de hand maar weer aan de wandel. Ik ben vergeten om mijn stappenteller aan te zetten, maar ik kan u verzekeren dat het er héél veel waren. Want die 8 minuten van de plattegrond -die ondertussen dróóp van het regenwater- werd ongeveer 25 minuten. Straatje in, straatje uit en achteraf gezien de zaak 2 x voorbij gelopen. Was een duidelijk aanwezig en berengroot café hihi.

Ik was er al om half 3, terwijl de bijeenkomst voor 3 uur gepland stond. Maar ik was niet de eerste en maakte kennis met een echtpaar uit Rotterdam Oosterflank waarvan de vrouw een Noorse vader heeft. Leuk he ? hihi

Weer wat bruikbare informatie gekregen, mijn klacht over het k..keffertje gedropt (William gaat er werk van maken) en me opgegeven voor een excursie a.s. woensdag. Moge de weergoden me goed gezind zijn. Meestal ga ik alleen op stap, maar naar Guadelest rijden niet veel bussen en gaat de bus om half twee al weer terug. Weinig tijd dus om daar te lopen en rond te kijken. Dus ach, we doen het maar. Overleef ik wel en heb al duidelijk laten weten dat ik redelijk op mijn zelf ben.
En zo was het ineens half 5 en ben ik naar huis gelopen -had ik nog niet gedaan vandaag- via de supermarkt omdat ik trek had in bloemkool. Heerlijk gekookt en gegeten en voor nu is de dag over. Ik ga straks televisie kijken, hangend op het bankie.
De pyjama is al aan en ik heb een vestje aan. Het is wat fris vandaag, maar er hangen nog geen ijspegels aan het balkon, dus het valt hier wel mee met die kou. Is het in Nederland anders hoorde ik . Nee ik lach niet hoor lieve mensen. Iedereen krijgt gewoon wat hem/haar toekomt.

Ik ga mijn blog afsluiten met een dikke knuf voor iedereen.

Adios

Joyce