Vrijdag 17 maart 2023

Wat was het vandaag weer een -niet geplande- gezellige dag. Om kwart over tien deze morgen zat ik, nog in mijn pyjama omdat ik geen plannen had er uit te gaan, toen ik ergens in de verte trommels/muziek hoorde. Op het balkon kon ik niets zien maar ik hoorde het wel en mijn gevoel zei: naar buiten Joyce en neem je camera mee. Dus ben ik uit mijn pyjama en in mijn kleren gesprongen. Vochtige washand over mijn toet en een kam door mijn haar. Tasje gepakt, camera mee en naar beneden. Ik dacht: ik ga op een strategisch punt zitten want mocht er een parade of iets van dien aard voorbij komen dan zie ik ze in ieder geval. Dat strategische punt was het terras bij de rotonde achter het gebouw waar ik verblijf. En daar zit je dan: in het zonnetje en met een lege tafel voor je. Ja dat kan je niet maken, dus maar een kop koffie besteld. Deze schattebout hebben de meesten van jullie vanmorgen al mogen aanschouwen op facebook. Na een klein half uur had ik nog niets van een parade of fanfare gezien en ook het geluid was ergens héél ver weg. Dus me na beraad met mezelf nog maar overgegeven (nee ik moest er niet van overgeven hoor) aan nog zo’n heerlijke foute rakker. Naast mijn aan een zithoekje zaten 2 echtparen, waarvan één dame alsmaar het woord voerde. De anderen kregen er geen woord tussen en zij maar ratelen. Over de camping in Brabant waar het te zwaar werd om de tuin te onderhouden. Op zo’n ratelige, bemoeizuchtige,  zeikerige toon: ja kommie straks thuis, moet je daar de boel weer zomerklaar gaan maken. De caravan weer helemaal schoonspuiten, net als de tegels. Het schuurtje schuren en verven en alle planten snoeien en weer nieuwe neer gaan zetten. En ben je daar mee klaar is het weer herfst en moet je constant de tuin aanvegen vanwege de bomen van de buren met bloesem die gaat uitvallen en de bladeren die van de bomen komen. Hun hebben er plezier van en wij de last. Verder aardige mensen hoor.  En: kennissen van mij hebben hier een caravan staan op de camping langs de weg naar Altea. Betalen ze 6000 euro stageld per jaar voor en daar zitten ze dan van eind september tot eind maart in. Want voor het hier te warm wordt gaan ze weer naar huis. Ja, ze hebben een prachtig huis bij het strand in Zandvoort. Ja, die mensen hebben geld hoor. Reden vroeger ook in zo’n dikke Mercedes en hij liep altijd in pak en zij in jurkjes van bekende ontwerpers. Maar ja, nou zitten ze hier s winters ook maar in een caravan. Ik genoot weer met volle teugen van het afluisteren. Beter dan een koekje bij die koffie haha.

Toen er om kwart over elf nog niets voorbij was gekomen van de muziek ben ik maar even aan de wandel gegaan. Want tijdens mijn koffie drinken -en het afluisteren- op het strategische punt, had ik al diverse foto’s gemaakt van mensen met iets groens aan. De een nog mooier uitgedost dan de ander. Het is vandaag namelijk St. Patrick’s Day. Een Ierse feestdag dat altijd op 17 maart wordt gevierd. Op deze dag wordt ieder jaar het leven van Sint Patricius herdacht en dat gaat gepaard met heel veel groen, klavertjes en bier. Maar vooral het groen voert dan boventoon op straat en de terrassen.

Omdat de parade uitbleef zoals ik zei, ben ik de Engelse wijk door gewandeld en heb her en der plaatjes geschoten. Via de boulevard ben ik weer in de ‘hoofdstraat’ terecht gekomen, waar ik juist op dát moment ineens de muziek hoorde die ik vanmorgen vroeg ook hoorde. Dus hop, hop, even de pad er in en weer een strategisch punt opzoeken. Daar kwam een kleine groep van dames, heren en kinderen voorbij in prachtige kleding. Mooi op tijd en mooi nog mee gepikt. Toen zij voorbij waren ben ik terug gegaan naar de boulevard, waar ik een wederom een strategisch punt uit zocht en waar ik op een bankje ben gaan zitten met mijn camera in de aanslag. Het resultaat hiervan kun je zien in het foto album van vandaag: “mensen in het groen”

Rond half één moest ik naar de wc, kreeg trek en hoofdpijn omdat ik te weinig water had gedronken. Het strategische toeval wil, dat ik op een bankje héél dichtbij mijn appartement zat, dus was ik zó boven voor de toilet, om een koud flesje water te pakken en een boterhammetje te maken. Lekker boterhammetje met kaas, ham en tomaat. Dus tussen de bedrijven door toch nog een soort van gezond doen.

Even over half 2 trok de lucht enigszins dicht en kreeg ik het fris. Ja, echt waar. Ik heb mijn spullen bij elkaar gepakt en ben naar boven gegaan. Het was weer leuk geweest. Ook op het strand vertrokken een groot aantal mensen of trokken een shirt aan. Om half drie was het strand voor een groot gedeelte leeg.

Boven ben ik eerst mijn mandala af gaan zitten maken en heb ik mijn foto’s bekeken. Wat een leukers zitten er tussen, al zeg ik het zelf. Nou kijkt u zelf maar of u het ook zo leuk vindt als ik.

Rond een uur half vier vielen mijn luikjes een beetje dicht dus heb ik mijn dekbed en bovenlaken (ze hebben hier geen hoezen) van het rek op het balkon gehaald en ben even siësta gaan houden. Niet officieel natuurlijk, want siësta is eigenlijk het rustpuntje/dutje in de vroege middag. Maar mijn tukje duurde wel mooi anderhalf uur.

Na dat ik wakker was, computer aangezet aan begin gemaakt van deze blog. Rond half vijf begonnen aan het eten en daarvan heb ik net genoten. Sla met gezonde dingen er in, gebakken aardappeltje en een karbonade. Hoe Hollands wil je het hebben. Het maakt mij blij, dus dat is het gewoon goed lijkt me. Als ik weer thuis ben ga ik wel weer streng koolhydraatarm, want ik heb een paar lekkere Hollandse zwembanden om kan ik u zeggen. Maar ja, dat kan eigenlijk ook niet anders met die koffietjes hier, ijsje daar, churro’tje hier en slagroomwafel met aardbeien daar. Nou het zal me de klepper roesten, over 2 weken ben ik weer thuis en gaan we weer ‘normaal’ doen. En dat terwijl ik hier toch aardig wat afwandel zou je denken. Nou we geven gewoon de medicijnen de schuld hahaha.

Voor nu wens ik u een prettige voortzetting van de dag/avond en veel kijkplezier bij het album van de mensen in het groen vandaag en van het album; Fallas.

Adios Amigos.