Zaterdag 18 maart 2023

Ondanks dat het vandaag 17 – 18 graden was, heb ik bijna de hele dag een truitje aan gehad. Ik had het fris. Maar dat mag wel een dagje tussendoor hoor van mij. Het is ook de hele dag bewolkt geweest met vanmiddag zelfs een spatje regen.

Vanmorgen om 10 voor 8 wakker, dus had ik mijn telefoon/camera vast klaar gezet om de knallen op te nemen om 8 uur. Hoezo knallen? Hoezo 8 uur? Ergens rond half 9 hoorde ik in de verte iets van knallen en knetter en al heeft dat ruim een half uur geduurd, het kwam bij mij niet echt over als een spectaculair vuurwerk. Kan.  

Nadat ik mijn ontbijtje c.q. koffietje had weggewerkt dacht ik: ik ga even lekker douchen. Nou duurt het hier nogal even voor het water warm is, dus kraan open gezet en me uit gaan kleden in de slaapkamer. Hoor ik me toch in enen een knal ! En dat had niets met vuurwerk te maken. Wat bleek? Mijn douchekop was los geschoten en naar beneden gekomen. Blij dat ik er nog niet onder stond zeg. Dus geprobeerd om dat ding weer vast te draaien, maar dat wilde niet lukken, het leek wel of de ring die er in zat was gebroken. Dus douche vastgehouden met één hand en geprobeerd zo te douchen, maar dat was geen succes zeg maar. Nou ach, ik heb geen zware arbeid verricht -tenzij snurken daar onder valt- ik heb gisteren ook gedoucht (oh nee, dat was eergisteren haha), dus ik hoef niet heftig te scrubben. Toevallig was Gloria vroeg vandaag met het beddengoed, dus haar even laten zien wat er gebeurd was. Zij probeerde de douchekop in zijn geheel van de slang af te krijgen, maar dat lukte niet. Ze ging weg met de woorden dat ze Raoul wel even langs zou sturen. Dat begreep ik er tenminste uit. En ja hoor, nog geen kwartier later stond Raoul voor de deur, haalde het overgebleven stuk van de douchekop en af en zij dat ik een andere zou krijgen. Ik versta geen woord Spaans en toch begrijp ik het. Dat was om half 11. Ik denk dat Raoul naar de Gamma moest, want om half 3 stond Gloria voor de deur met een gloednieuwe douchekop en schroefde die er op. Zo ……………. Klaar. Ik kan weer douchen.

Nou zult u wel denken: wat ben je toch allemaal aan het slopen deze vakantie Joyce. Eerst klepje van camera, toen ging wc in andere appartement kapot, toen begaf mijn tablet het en nu dit weer. Tsja, dat kan je wel eens hebben hè hahaha.

Maar voor de rest is het gewoon een prima dag tot op heden geweest. Heden is: bijna 5 uur in de namiddag. Ik ga zo sokken en schoenen aantrekken, de bodywarmer uit de kast halen en dan ga ik even op pad. Rond 6 uur zou er weer iets van een parade langs komen (zal wel half 7 zijn, want ik zit natuurlijk niet aan het begin van de route) en wil ik nog wel iets eten. Geen zin om te koken en dus ga ik zo een friet halen bij Mr. Chips, die ik dan daar op peuzel. Die zit ook langs de route die gelopen gaat worden, dus 2 vliegen in één klap.

Op zee zie ik nog aardig wat regenbuien vallen, maar verder zou het hier wel droog blijven. Dat hoop ik dan maar en anders ben ik zo thuis.

Vanmiddag heb ik ook nog bijna 20 minuten met Per zitten bellen. Het gaat redelijk met hem, hij is weer wat positiever en ligt nog wel in het ziekenhuis. Dinsdag gaan ze de aansluiting voor zijn dialyse verwijderen want daar zit een ontsteking aan of in. Dan 3 dagen niks en dan wordt er weer een nieuwe aansluiting gemaakt. Het zit hem echt allemaal niet mee. Wel heeft hij een nieuw appartement. Zijn oude zal worden leeggehaald en hij verhuist -als het kan- naar een nieuw gebouw waar 24/7 hulp is. Ik kreeg het idee dan het een soort verpleeghuis is, maar helemaal duidelijk is het me niet. Ik zal Jeanette van de week wel even vragen. Hij was zo blij mijn stem te horen, hij werd er vrolijk van zei hij. Ach, de lieverd. Ik heb beloofd dat als hij weer richting de oude Per gaat en weer een beetje uit de weg kan, ik toch eind van de zomer of herfst een weekendje naar Oslo kom om hem een vreselijk grote knuffel te geven. Hij ging vast dagen tellen zei hij en kijkt er naar uit. Weer iets om naar uit te kijken, een doel om te stellen, want nu doet hij niets anders dan liggen en naar het plafond staren. Ach, ach, ach toch.

Nou lieve mensen, ik hoop dat ik u vanavond -zal wel morgen worden- kan trakteren op weer een paar mooie plaatjes en hopelijk bent u mijn dagelijkse geschrijf nog niet zat. Door scrollen kan tenslotte altijd. Alles mag, niets moet.

Voor morgen heb ik nog geen plannen, want komende dagen zijn best druk. Maandag naar de chocoladefabriek waar ik voor Rob Kroos ga kijken of Sjakie daar is, dinsdagmiddag naar de botanische tuinen van Elche en woensdag niets. Donderdagmorgen vroeg op pad om Winny van het vliegtuig te halen. Dus ik zeg …………… kalmpies aan.

Hasta manana.

P.S. Vandaag heb ik mijn mandala afgemaakt. Geïnspireerd door de Spaanse tegeltjes en Gaudi. (dit voor degeen die mijn blog lezen, maar geen facebook hebben)