Zondag 26 maart 2023.

Het zullen de gezusters Hamster weer eens niet wezen zeg. Gaan ze naar de markt, is er geen markt. Maar dat wil niet zeggen dat er dan geen lekkere koffie en/of eten is. Winkeltjes die open zijn, dus niets vervelen wij.

Onze dag begon vanmorgen met uitslapen. Zooooo, pas tegen achten uit bed. Oh wacht, zomertijd. Wist ik wel hoor, maar het klinkt zo lekker vakantie-achtig: uitslapen. Maar als u weet dat deze meiden ’s avonds rond 10 uur al plat gaan, dan is dat ook niet zo gek. Na het ontbijt, douchen en aankleden de bus van 10 uur gepakt. Wat ik heel vreemd vond is dat de chauffeur vroeg waar ik heen wilde. Ik heb dat nog nooit meegemaakt. Verbaasd als ik was gaf ik aan dat we naar Albir wilde. We kregen het printje van ons kaartje: je krijgt iedere keer als je je kaart gebruikt toch een printje. Kun je wel zien wat je tegoed nog is. En wij op weg. In Alfas del Pi -het voordorp van Albir zeg maar- draaide de bus en ging een gedeelte de weg weer terug. Ik begreep er geen snars van, maar ach, we zouden wel komen waar we wezen moesten toch? Zo kom je nog eens ergens.

In Albir aangekomen, moesten we aan het begin van het centrum er allemaal uit, want de bus ging niet verder. Nou …… dispararme en una caja. Oftewel: schiet mij maar in een doosje. En omdat de chauffeur maar een ietsiepietsie Engels sprak, kwamen we qua informatie ook niet heel veel verder. We zagen ook wat politie en afzet hekken. Misschien voor de markt in de hoofdstraat of zo. Maar ach, kom op, we gaan naar de koffie en zien wel verder vandaag.

Dus hebben we bij Alfredo een heerlijke bak cappuccino naar binnen geslokt en gevraagd waarom de afzetting. Nou vandaag was er een wielerwedstrijd. 1 x per jaar is dat en die 1 x per jaar was dus vandaag. Nou boffen wij even. Gelukkig hoeven we dan niet naar de markt maar kunnen we naar het wielrennen kijken. Nou ik kan het alvast verraden #spoilerallert dat we 3 racefietsen hebben gezien en dat waren recreatieve fietsers (of te laat voor de wedstrijd). Dus zijn we op ons gemak verder gelopen, wat winkeltjes in en uit gegaan en richting boulevard. Al vrij vroeg liep de temperatuur op en tegen de middag was het hier 25 graden. Errug he?

Ondertussen reden er al wat meer auto’s en toen wij 2 politie agenten tegen kwamen waarvan er één een beetje Engels sprak, kwamen we er achter dat de race al voorbij was. Hmmmmm?

We zijn stukje boulevard opgelopen, maar het zonnetje scheen al vrij heftig en er stond bijna geen wind. Ter voorkoming van brandblaren (oké, oké, beetje overdrijven mag in de vakantie) zijn we maar een plekje gaan zoeken op een terras in de schaduw. Omdat het toch wel tijd voor een kop koffie én wat te eten was ondertussen, hebben we bij dit restaurant -een Indiaas restaurant- Shrimp Pure besteld en papadums met dipsausjes. Heerlijk pittig, dat dan wel. Er werd wel een beetje verbaasd gekeken dat we alleen starters namen en geen hoofdgerecht, maar dat maakt ons niet uit. Wij bepalen zelf wat we eten en het mocht gewoon, dus deden we dat. Watertje er bij om de pepers weg te spoelen en we waren helemaal weer heppie de peppie. Een kinderhand is gauw gevuld luidt het gezegde.

Lekker gegeten en na het eten weer richting bus, die nu wel weer gewoon zijn route reed.

Omdat we het plan opgevat hadden om bij thuiskomst even te relaxen en daarna de held uit te gaan hangen en de zee in te gaan, zijn we 1 halte verder gereden omdat Winny nog een makkelijke jurk wilde halen voor aan het strand over het badpak. Geslaagd én met jurk (en natuurlijk ook nog 2 leuke shirts voor de meiden thuis) zijn we huiswaarts gegaan. Heerlijk nog even op het balkon gezeten, aardappeltjes voor vanavond gekookt voor de hatseflatsefluts van bloemkool, aardappeltjes en stukjes vlees waarna badpakken aan en stoer als wij zijn naar het strand. Gelukkig hoef je hiervoor maar 2 minuten te lopen, want als je deur hier beneden uitstapt, steek je straatje over en sta je met je tenen in het zand. Oh ja, we hadden ook nog allebei een paar teenslippers gekocht voor deze strandonderneming. Moesten we wel 99 cent voor betalen. Vreselijk he.

Nou zo gezegd, zo gedaan. We zijn allebei de zee in geweest en eenmaal door viel het wel mee zei Winny. Ja hoor, jokkebrok. Ik vond het ijs en ijskoud. Voelde me net een Jaegermeistertje hahaha. Maar we hebben het gedaan.

Even op de randje bij het strand op zitten drogen en naar boven om te douchen en het zout er af te spoelen. Voor de rest eigenlijk niks meer gedaan.

Winny heeft gekookt vanavond en de rest van de avond beetje gekeuteld met de laptop tv op tafel. Bij elven pas naar bed (zomertijd he) en terug gekeken naar een heerlijke dag weer.

maandag hebben we een échte rustdag ingelast, want het is echt even op -met mij in ieder geval- en doen we alleen even een boodschapje (watertjes en mandarijnen zijn op) en doen we even een overdreven heerlijke bak koffie bij Café de Paris hier om de hoek.

Mocht er nog iets leuks gebeuren op deze rustdag, dan krijgen jullie dit vast en zeker te lezen of zien.

Adios Amigos

XXXX

Joyce